XORNADA MICOLÓXICA

Hoxe tivemos un día moi especial no cole. Veu visitarnos o papá de Antón, Miguel, para contarnos un montón de cousas sobre as setas.

   Díxonos como se chamaban as distintas partes das setas (e fixo un debuxo na pizarra). A parte de arriba chámase sombreiro. Despois está o pé que é quen suxeita o sombreiro e xa na parte inferior do pé está a volva. Algunhas setas teñen un anel no pé, e no caso da lepiota este anel pódese subir e baixar.

Os pementeiros e pementeiras estiveron moi, moi atentos todo o tempo. póñovos aquí unhas fotos para que vexades que estaban super-concentrados no que lles estaba explicando o "profe-por-un-día" Miguel. A verdade é que contaba todo tan ben que o público estaba coa boca aberta.

A continuación, coa axuda de algúns "pementeir@s" ensinounos unhas fotografías preciosas de distintos tipos de setas cos seus nomes e explicounos algunhas diferencias que hai entre as setas comestibles e as setas venenosas.

Miguel tivo a boa idea de traer algunhas setas de verdade metidas nunha caixiña de cartón para que poidéramos casi sentir que estabamos nun bosque auténtico con distintos exemplares de setas. Unha era moito máis grande que as outras, a Macrolepiota, e outra parecíase un montón a unha esponxa de mar, a Clavaria Rizada. Tamén había Boletus, Cantarelos e Níscalos. estes últimos saben tan ben, tan ben que ata se chaman Lactarius Deliciosus.

Pero, non foi este o único regalo que nos trouxo Miguel xa que tamén tiña unha Amanita Muscaria que parecía de verdade, pero non, porque a fixeron Antón e Catuxa coa axuda do seu papá. E o mellor de todo foi que tiña unha sorpresa xa que ao sacarlle o sombreiro, dentro do pé, había... ¡¡¡¡CHUCHES!!!

 

Como o pasamos tan ben e aprendemos tantas cousas sobre as setas, ao final démoslle un forte aplauso a Miguel, o papá de Antón, para agradecerlle que compartira con nós todo o que sabe de micoloxía (porque tamén nos dixo que a ciencia que estudia as setas se chama Micoloxía) e nos trouxera tantas cousas.

Pola tarde, estivemos facendo setas de plastilina. Cada un tiña que pensar cal era a que máis lle gustaba e facela e, non tiveron dúbida ningunha, todos e todas fixeron unha Amanita Muscaria. ¡Mirade!

Agora temos un minirecuncho micolóxico.

E, antes de marchar para casa, por suposto comemos as chuches que estaban dentro da nosa Amanita.

¡Foi un día xenial!

¡Moitas grazas, Miguel!